De laatste dag van onze rondreis

We hebben er voor gekozen om vandaag een beetje rustig aan te doen. Omstreeks 10.00 uur zijn we vertrokken uit Sonora richting San Francisco. Het was letterlijk terug de bewoonde wereld in. Auto's, auto's auto's. 6 banen naast elkaar alleen maar auto's. Omstreeks half 2 waren wij bij ons hotel. Een hotel in Toscaanse sfeer. Mooi om de vakantie hiermee af te sluiten. Vanmiddag 2 uur lang in het zonnetje gezeten op het terras. Uiteraard met Californische wijntjes. Nog even de laatste zonnestralen opgevangen en genoten. Inmiddels weer alles in de koffers gestopt en het gewicht herverdeeld, de koelbox weggegooid en de wake upp call gebeld voor vrijdagochtend om 04.00 uur. We vertrekken om 04.45 uur om de auto in te leveren en aansluitend met de monorail naar het vliegveld te gaan om in te checken. Om 08.45 uur gaan we de lucht in.

We kijken terug op 4 fantastische weken. We hebben heel veel gezien, heel veel indrukken opgedaan en we kunnen terugblikken op onvergetelijke ervaringen. De Californische kust met o.a. z'n steden San Francisco, Monterey, San Diego en de grilligheid van de kust met ongerepte natuur, was fantastisch. De woestijngebieden waren een aparte en zeer hete ervaring. In de vijf parken die we hebben gezien: Grand Canyon, Bryce, Zion, Death Valley en Yosemite kwam je ogen en tijd te kort. Ieder park is volledig anders en ze zijn m.i. dan ook niet te vergelijken met elkaar. O, ja Las Vegas. Een compleet maffe stad, kitch, pracht en praal. Enorm grote hotels en een massaal aantal casino's.

Het was een zeer afwisselende en onvergetelijke vakantie!!! In de wintermaanden zullen we regelmatig onder het genot van een glas wijn de foto's bekijken en terugdenken aan deze mooie 4 weken.

KOAnita

Ons verblijf in Yosemite National Park

De afgelopen 2 dagen hebben we gebruikt om het National Park Yosemite te verkennen.

Vanuit Mamoth Lakes zijn we via de Tioga naar de ingang van het National park, gelegen op 9945 feet,( ongeveer 3000m), gereden. Mede door de hoge ligging was het er ijzig koud en waaide het hard. Het was na 4 weken de eerste keer dat we een lange broek aan hadden en een vest/jas was onmisbaar. Ondanks het wisselvallige, (zon, regenbui) en kou lieten we ons niet uit het veld slaan en hebben de eerste dag voornamelijk op grote hoogte de bezienswaardigheden bezocht en genoten van de mooie natuur. Gezien de grote afstanden hebben we vooral met de auto het park verkend. Uiteraard egelmatig uitgestapt om de verschillende uitzichtspunten en mooie natuur vast te leggen op de gevoelige plaat. Aan het einde van de dag zijn we naar onze overnachtingsplek El Portal gereden. De lodge zou ongeveer 12 auto minuten verwijderd liggen van het park. Het heeft echter enige tijd geduurd voordat we ons overnachtingsadres gevonden hadden. Tom Tom herkende het adres niet en El Portal was zo klein dat je er al weer uit was voordat je het in de gaten had. Bovendien dachten we dat de lodge aan de rand van El Portal zou liggen. Het tegendeel was waar. De lodge lag ver verwijderd van de bewoonde wereld. Eenzaam en verlaten dus. Overigens wel een prachtige locatie. Ook hier werden we weer middels borden gewaarschuwd voor de beren en hoe te handelen.

De 2e dag hebben we de bezienswaardigehden in Yosemite Valley bezocht. De temperatuur was uitstekend om de valley te verkennen en te wandelen. We hebben wederom heel veel mooie steile en hoge granieten wanden gezien en enorme rotsblokken. Heel veel rivierbeddingen stonden volledig droog en voor de watervallen had je een vergrootglas voor nodig. Het was een zeer dun stroompje dat al voordat het water op de grond kwam volledig verdampt was. Het gebied kampt ook al 4 jaar met enorme droogte en bosbranden komen er met regelmaat voor. Ook nu waren er volop waarschuwingen m.b.t. bosbrand. In de namiddag zijn we vanuit Yosemite op weg naar onze overnachtingsplek Sonaro gegaan. De weg er naar toe was één en al bochten, bergpas op en weer af. Inmiddels begon ook al sneller dan verwacht de schemering in te vallen. Net voordat de volledige duisternis was ingevallen bereikten we onze overnachtingsplek.

Morgen vertrekken we op tijd naar San Francisco en hopen de laatste middag nog door te brengen aan de rand van het zwembad in een luie stoel en/of in het zwembad. De temperatuuur is ongeveer 25 graden celsius In San Francisco. Morgenavond sluiten we uiteraard onze vakantie af met een lekker etentje om vervolgens vrijdagochtend om 05.00 uur richting vliegveld te vetrekken. Ons hotel ligt gelukkig maar 15 minuten rijden verwijderd van het vliegveld. Om 09.10 uur gaan we de lucht in.

Op zaterdagochtend 09.15 uur zullen we, indien we geen vertraging oplopen, landen op Schiphol.

Van Death Valley naar Mammoths Lakes

Na dit keer een gezond ontbijt; een bak yoghurt met een enorme hoeveelheid vers fruit, zijn we omstreeks 10.00 uur vertrokken. We hebben nog urenlang door Death Valley gereden. Mooie zoutvlaktes, vergezichten en dunes gezien. Uiteraard ook regelmatig uitgestapt om kiekjes te maken. Op een gegeven moment zag ik in de autospiegel een "hond". Dit bleek echter geen hond te zijn maar een Coyote, (jakhals). Ik kreeg dan ook een verbod om uit te stappen. Dan maar foto's maken vanuit de auto. Verderop liep een Coyote op de rijbaan, die ik op het laatste moment net nog kon ontwijken. Een zeer aparte ervaring.

Toen we Death Valley verlaten hadden, hadden we nog 180 km voor de boeg. Er kwam steeds meer wind opzetten en al snel zaten we in een zandstorm. Moet je ook meemaken. Het landschap veranderde geleidelijk. De bergen werder groener, (Sierra Nevada, en het begon te regenen. Bij een tussentijdse stop leek het wel of mijn benen en armen bevroren raakten. Weg warme temperatuur! Van 115 Fahrenheid naar amper 54 Fahrenheid.

Omstreeks 17.30 uur kwamen we aan in ons hotel Alpenlodge. Geheel in Oostenrijkse stijl. Hoe kan het ook anders met een Oostenrijkse eigenaar. Bij het inchecken werden we er op gewezen dat alle etenswaren, lotions, zonnebrand, frisdrank etc. uit de auto moesten omdat er zwarte beren in de omgeving waren, die op de reuk zouden afkomen. Onvoorstelbaar dat zij dit zelfs bij gesloten autoportieren ruiken. De receptioniste liet aan Ko nog ter bevestiging een foto zien van een compleet vernielde auto, waar de autoportieren uitgerukt waren. Dat geeft je pas een goed gevoel of juist niet! het weerrhoud Ko er in ieder geval van om buiten een peukje te gaan roken.

Sloeg vorige nacht nog voortdurend de airco aan op de slaapkamer, nu hebben we de verwarming aan op de slaapkamer.

Morgen gaan we via de TIOGA pas richting Yossimite park.

Op weg naar Death Valley. National Park

De reis naar Death Valley, ook wel vallei des doods genoemd, verliep voorspoedig. De laatste 40 km waren buitengewoon mooi en heet. Dit hoort er bij. De vallei ligt voor een groot deel beneden zeeniveau, omringd door bergen. ook vindt je er een grote hoeveelheid aan duinen en zoutvlaktes. Een prachtige onwerkelijke natuur. Het gebied staat bekend als warmste plekje van Noord Amerika. Temperatuur kan oplopen tot 50 graden celsius in de schaduw. de hoogst gemeten temperatuur is 57 graden C in de schaduw.Het kwik liep ook vandaag snel en hoog op tot ruim 46 graden in de zon.

We hebben op weg naar ons motel het Zabrinski Point bezocht, waar je een prachtig uitzicht had op de geërodeerde bergen/heuvels met vele verschillende kleuren.

In de namiddag hebben we Badwater basin bezocht. Dit is het laagst gelegen deel van Noord Amerika. Je loopt hier op een enorme zoutvlakte.

Na terugkeer in ons motel Furnace Creek Range heb ik een lekker koud wijntje gedronken zittend in de schommelstoel op ons terrasje. We hebben de dag afgesloten met een duik te nemen in het overheerlijke zwembad en aansluitend een hapje te eten in de saloon.

Morgenochtend hebben we nog op de planning staan om naar Dantes view te gaan. Dit uitzichtpunt ligt op 1640 m hoogte. In tegenstelling tot vandaag kijken we dan op de vallei, terwijl we vandaag reden en liepen in de vallei.

Daarna moeten we helaas weer op pad richting Mammot Lake. Eigenlijk is 1 dag tekort.

Ons verblijf in Las Vegas

De afgelopen 2 dagen zijn we in Las Vegas geweest. Een stad die je 1 x in je leven gezien moet hebben en de sfeer geproefd moet hebben. Houd je van glamour, kitch, overdaad, gokken en hoge temperatuur, dan zit je hier goed.

We kwamen tegen het middaguur aan in Las Vegas. Het was behoorlijk druk toen we de stad inreden maar het hotel Tuscany suites was gelukkig makkelijk te vinden. Het hotel ligt lopend 15 minuten verwijderd van de strip. Ideaal dus! In vergelijking met de hotels op de strip is dit hotel relatief klein. Het hotel was geheel in Toscaanse stijl, logisch gezien de naam en de kamers waren enorm groot.

Na aankomst hebben we er voor gekozen om een deel van de middag door te brengen in het zwembad. Tot nu toe weinig tot geen tijd gehad om te luieren en te zwemmen.

S 'avonds zijn we richting strip gelopen. Het was inmiddels donker en waar je ook keek alleen maar neonverlichting. Het is in Las Vegas heel gebruikelijk om de hotels binnen te lopen, ook al ben je geen gast. De hotels zijn enorm groot, hebben hun eigen identiteit en beschikken allen over een grote hoeveelheid aan winkels en enorme casino's. In de casino's is een zeer uiteenlopend publiek, deels ook hotel gerelateerd. Jong, oud, (in rolstoel half seniel, hoedje op, kussentje in de rug), chique gekleed of ma flodder figuren, het kan allemaal.

Ik heb er uiteindelijk maar vanaf gezien om zelf een gokje te wagen. Het was handig geweest als ik mij vooraf meer in de spelregels van de verschillende kansspelen had verdiept.

De eerste avond hebben we Het Venetian hotel bezocht.. Je waant je in Venetie. Een stad binnen en buiten het hotel. Wil je een ritje met de gondel maken in het hotel, dan kan dat. San Marco plein, canla grande en andere bezienswaardigheden zijn binnen en buiten het hotel terug te vinden. Compleet maf maar wel leuk om te zien. We hebben de eerste avond heel wat meters afgelegd over de strip.

De 2e dag zijn we naar de Hooverdam geweest. Deze dam voorziet 4 staten van zowel water als electriciteit. Gigantisch om dit te zien. De temperatuur was erg hoog, boven de 40 graden celsius. In de parkeergarage plakte het asfalt zelfs aan je schoenen. Het was dus wel afzien. Genoeg water drinken en zo nu en dan een klein plekje schaduw was een verademing. In de namiddag nog even 2 uurtjes zwembad gepikt om vervolgens weer richting strip te gaan.

Voor de 2e avond stond op het programma;Bellagio hotel, met een prachtige fonteinenshow. Zowel binnen als buiten alleen maar luxe. 1 van de duurste en grootste hotels van Las Vegas. Caesar Palace, geheel in Romeinse stijl en hotel Mirage. Onvoorstelbaar hoeveel pracht en praal en dan te bedenken, midden in de woestijn.

Las Vegas is echt een stad van avond- en nachtleven. Er waren enorm veel mensen op de been en het verkeer is in de avond en nacht een chaos. Leuk om gezien en meegemaakt te hebben.

Na 2 dagen Las vVgas vertrekken we naar Death Valley.

Een bezoek aan het National Park Zion

Vandaag gelukkig maar een korte afstand om af te leggen naar Springdale. Dit is onze verblijfplaats om van daaruit het National Park Zion te bezoeken. Het laatste deel van onze reis reden we via de East entrance het Zion Park in. De natuur was prachtig. In tegenstelling tot de Grand Canyon en Bryce, waar je langs de rand, (rim) rijdt, rijdt je in Zion over de dieprode bodem van de kloof. Een deel van het park is niet voor auto's toegankelijk maar kan je wel weer gebruik maken van een shuttlebus, hetgeen wij dan ook wederom gedaan hebben. Op deze manier in relatief korte tijd een mooie indruk gekregen van het park. Ook hebben we een deel van de riverside walk, (Virgin river) gelopen. Je loopt dan langs steile 800 m hoge wanden. Graag had ik de hele route van 8 mile willen lopen, waarbij je ook een deel door het water moest lopen. Helaas had Ko dusdanig veel last van z'n voeten, (toch maar weer op zoek naar betere wandelschoenen), dat we genoodzaakt waren om een kortere afstand af te leggen. Bovendien hadden we ook al een andere route van 1.00 uur in een verzengende hitte gelopen.

Morgen zetten we onze reis voort naar Las Vegas. de stad die in het teken staat van glamour, glitter en gokken. Uiteraard ga ik een gokje wagen.

Vanaf morgen hebben we nog 1 week tegaan voordat we weer in het vliegtuig stappen richting Nederland. Hier wil ik vooral nog niet aan denken. Een paar weekjes extra zou voor mij geen enkel probleem zijn. Wie mij beter kent, weet dat ik altijd moeite heb met naar huis terug te keren als ik op vakantie ben!

Ik hoop jullie binnenkort weer te kunnen verblijden met een aantal kiekjes.

National Park Bryce

De route naar onze verblifplaats Bryce Canyon resort was een mooie route. We hebben zo'n 475 km afgelegd, waarvan een groot deel van de route door de desert. Nog een tussenstop in Page gemaakt. Voornamelijk om onze proviand voor onderweg aan te vullen. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot ruim 38 graden. Dit was een beduidend verschil met de temperatuur in de Grand Canyon. Omstreeks 18.00 uur arriveerden we bij onze overnachtingsplek. Onze lodge lag in the middle of nowhere. Naast de lodge een restaurantje en thats it. S' avonds op een stoeltje voor de lodge met een glas wijn staren naar de ondergaande zon dat is echt genieten. Na zonsondetgang daalde het kwik al snel benden de 10 graden. De airco kon s'nachts dan ook uitblijven.

Uiteraard geen wifi alleen in het restaurant. Bijwerken van de reisblog en downloaden van foto's kon ik wel vergeten maar dat is bijzaak.

De ligging van de lodge t.ov. de park ingang Bryce was ideaal. 2 mile verderop konden we de auto parkeren en met de shutlebus naar het park gaan. In het park konden we overstappen op een andere shutlebus om vervolgens bij de verschillende uitzichtspunten uit te stappen, kiekjes te maken en natuurlijk ook om een trial te lopen. Voor de middag hadden we ingetekend op een toer met een touringcar bus over de Rim Road drive.in totaal een route van 30 km. De bus stopte regelmatig zodat je foto's kon maken en de buschauffeur/gids was zeer informatief. We hebben enorm veel gezien. Het is echter moeilijk om te beschrijven wat hebben we dan allemaal gezien. is de grand Canyon meer een langgerekte kloof, Bryce Canyon heeft meer weg van een op 2500 m hoogte gelegen amphitheater, bergen en "hoodoo's met prachtige rode kleuren en grillige vormen.

De foto's, die ik zodra wifi weer binnen mijn bereik isaan de blog zal toevoegen zullen dit alleen maar bevestigen.

Morgen is weer het moment aangebroken om de koffers in de atuo te tillen en op weg te gaan naar het volgende National Park, Zion.

De Grand Cayon

Na 2 dagen verblijf in Sedona vertrekken we vandaag 6 september naar de Grand Canyon. De route via Oak Creek en Flagstaff is een mooie route. We worden omringd door de rode rocks en bosrijk gebied. De weg tot Flagstaff is echter ook een drukke weg. Oak Creek trekt naast toeristen ook veel dagjes mensen uit de omgeving. Langs de weg staan tal van geparkeerde auto's. We zien gezinnen/families lopen bepakt en bezakt om een dagje door te brengen langs de Creek en/of in het Red Park State park. Met verbazing kijken we naar het formaat koelbox dat de mannen op hun schouder dragen.

Na ruim 2 uur rijden komen we omstreeks 12.30 uur aan bij ons hotel Canyon Plaza resort in Tussayan, 1 mile verwijderd van de ingang Grand Canyon. Onze hotelkamer blijkt al beschikbaar te zijn en na de koffers op de kamer te hebben gezet en een bakje koffie te hebben gedronken, gaan we omstreeks 13.30 uur met de Shuttlebus naar de Grand Canyon. Ons plan is om de South Rim te gaan bezoeken. Al vrij snel nadat we gearriveerd zijn in het park wordt de lucht inkt blauw tot zwart. We laten ons echter niet zo snel uit het veld slaan en besluiten met de shuttlebus een deel van de South Rim te bezoeken i.p.v. lopend. Aangekomen bij de rim wordt overigens ook afgeraden om uit te stappen. Tevens volgen er allerlei adviezen hoe om te gaan met onweer als je tijdens het lopen van een trail hierdoor overvallen wordt.

Overigens was het ook rijdend in de bus goed mis. De lichtflitsen en donderslagen sloegen om je oren heen en in een korte tijd viel een enorme hoeveelheid neerslag. Jammer dat het weer een streep door onze planning trok. Gelukkig hebben we nog een 2e dag tot onze beschikking.

Voor de 2e dag stond o.a. een rondvlucht boven de Grand Canyon gepland. Deze hadden we nog niet vooraf geboekt. Gezien de onbestendigheid van het weer leek het ons dan ook geen goed plan om de vlucht alsnog reserveren. Dit was voor mij een grote teleurstelling en ik baalde dus als een stekker. Zo snel krijg je niet meer de kans om een helicoptervlucht boven de grand Canyon te maken! Voor Ko die toch al last heeft van vliegangst was het eerder een opluchting. Hij is dus de dans ontsprongen!

De 2e dag van ons verblijf was, ondanks dat er 30 % kans was op thunderstorms en het niet kunnen doorgaan van de helicoptervlucht, toch een perfecte en onvergetelijke dag. Het weer liet ons zeker niet in de steek. Een zonnetje en ongeveer 25 graden Celsius was ideaal om de Grand Canyon te bezoeken en om te hiken. Om half 10 waren we dan ook al in het park en we hebben de hele dag gebruikt om te genieten van alle mooie uitzichtspunten en fantastische natuur. We hebben zowel per shuttelbus, (stopt bij verschillende uitzichtspunten), als met de benenwagen dan ook heel wat kilometers afgelegd. De heldere en zonnige lucht hebben er toe bij gedragen dat we héééééél veel mooie foto's hebben kunnen maken en volop hebben genoten van de buitengewoon fantastische natuur. Voor degenen die al in de Gran Canyon geweest zijn zal dit zeker herkenbaar zijn.

We kijken dan ook terug op een geslaagde dag.Op mijn verlanglijst blijft nog staan het lopen van een aantal langere trials met een overnachting in de Grand Canyon en natuurlijk de helicoptervlucht.

Vanavond nog uit eten in het resort waar we verblijven en morgenochtend op tijd op weg naar Bryce.